Άκουγα και γω όλους τους κλασσικούς παραγωγούς όπως τον Γιάννη Πετρίδη, τον Άκη Έβενη, τον Τσαουσόπουλο(δύο εξήντα επταααααα)αλλά είχα περισσότερη εκτίμηση στους ερασιτέχνες για το μεράκι τους και για τις ατελείωτες ώρες ακρόασης,χωρίς διαφημίσεις,ειδήσεις και λοιπές ενοχλητικές λαλακίες .Το 1988,στην περιοχή μου εξέπεμπε ένας ερασιτεχνικός που τον είχαν 2 φίλοι(για την ιστορία λεγόταν Α22) και είχα επισκεφτεί το στουντιάκι τους μια φορά με μια παρέα και είχαμε περάσει τέλεια!Εκεί όμως που κόλλαγα άσχημα ήταν με την εκπομπή του Κώστα Μυλωνά(γνωστός σε όλους και για τις τηλεοπτικές εκπομπές του), το "Χωρίς ανάσα".Μιλάμε για κανονικό ξενύχτι,με πολλή μουσική και θέματα που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους.
Δεν παραλείπω να πω και για μερικούς επαρχιακούς σταθμούς(στην Κορινθία κυρίως που έκανα διακοπές)οι οποίοι ήταν απίστευτοι σε όλα.Σε κέφι,σε τραγούδια,σε οργάνωση εκδηλώσεων...ωραίες εποχές αλήθεια.Άραγε πέρασαν ανεπιστρεπτί; :1stereo