αν και ειμαι κι εγω σχετικα μικρος (στα 80ς ημουν δημοτικο) μπορω να πω οτι τα αναπολω και προσπαθω να ζω ενα μερος τους μεσω της μουσικης και της διασκεδασης. ηταν μια εποχη με περισσοτερη ανεμελια και αθωοτητα, καλυτερη σαφως μουσικη και ταινιες, χαβαλε κτλ ενω τωρα εχουμε εμπορευματοποιηση των παντων, κακιστη μουσικη της μιας σαιζον και παντου πονηρια και απολυτη επικρατηση του χρηματος. Ασε που η διασκεδαση ξεκινα στις... 1!!! Γιατι ασφαλως πρεπει να τα σκασεις σε ολους (καφε, ταβερνες, club κτλ). Α και στα τελευταια ορθιος τιμωρια και πηγμενος!!!
Τη μουσικη της εποχης εκεινης την εχω πραγματικα στην καρδια μου ομως το κακο ειναι οτι δεν ανανεωνεται πια με αποτελεσμα να ακους υστερα απο αρκετα χρονια τα ιδια. Γιαυτο και την ιταλο εχω αποφασισει να την ανακαλυψω σιγα-σιγα. Θα ηθελα παντως να υπαρχουν πιο πολλα μαγαζια και σταθμοι 80ς στην Αθηνα. Ευτυχως η πορεια ειναι προς τα εκει τελευταια.
Το μονο που πραγματικα βελτιωθηκε απο τοτε ειναι η τεχνολογια που ολοι απολαμβανουμε(κινητα, pc, internet κτλ) :1clap

Αυτό που θυμάμαι έντονα από την εποχή, είναι ότι πήγαινα να στα μαγαζιά για να ακούσω πραγματικά μουσική.
Υπήρχε πολύ ενδιαφέρον στη μουσική, το πως θα αρχίσει το πρόγραμμα, με ποιο κομμάτι, πόσο φαντασμαγορικά άρχισε το πρόγραμμα... Επίσης ήταν ο τόπος για να ακούσουμε τις maxi εκτελέσεις τον κομματιών που ήταν δυσεύρετες στο ραδιόφωνο (αν εξαιρέσουμε τους υπέροχους πειρατικούς σταθμούς).
Εμένα προσωπικά μου άρεσε η ιδέα της "πίστας" και είχα χαλαστεί όταν σιγά-σιγά αρχές δεκαετίας '90, τα μαγαζιά άρχισαν να την αποσύρουν. Δίναμε σημασία στο αν το μαγαζί έχει καλά φωτορυθμικά και μάλιστα υπήρχε και αποκλειστικός χειριστής για αυτά. Τώρα πηγαίνουμε στα μαγαζιά παθητικά. Πολλές φορές δεν θυμόμαστε τι ακούσαμε!
Ένα άλλο που δεν θα ξεχάσω είναι η περίφημη "διακοπή" του προγράμματος για slow που το φλερτ έδινε κι έπαιρνε...
Viva '80s
:1wave

Ekeini i epoxi itane ontws diaforetiki. Party se spitia, radevou apo tin proigoumeni imera kanonismena se topo synantisis xwris kinita kai sms, akomi kai stin texnologia ypirxan oi kassetes kai ta kasetofwna. Xenoiasia kai kati poli simantiko oi an8ropoi milagane tote. Ypirxe to flirt kai i epoikoinwnia kati pou simera oute kan yparxei sto lexiko ..... An mia goustare xoreue mazi tou blues aliws tou to lege sta isia kai ton aperipte. An sou dine tilefwno sou dine kateuthian toy spitiou stathero opws episis OPWSDIPOTE pigenes na tin pareis apo ekei prwta kai oxi sta tyfla.

Apo mousikis pleuras twra ti na protopoume. Polla eidi anakatemena. Diafores epiroes kai orexi gia na tis anakalipseis xreiazesai alla kai xrono einai tosa polla.

Oso gia emena egw tin ezisa sta teliwmata tis omws thymamai arketa pragmata apo to eurompasket kai meta 1987 kai meta.

alekosg wrote:

Εχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες ,Θυμάμαι πως όταν πηγαίναμε σε ένα club ήταν θέμα συζήτησης για δύο μέρες ταυλάχιστον το playlist του dj καθώς και οι εκτελάσεις που έπαιζε και μετά προσπαθούσαμε να βρούμε τις extended versions στα δισκοπωλεία,πολλές φορές μάταια...αλλά θυμάμαι επίσης και τις απίστευτα πολλές πειρατικές κασέτες γραμμένες απο clubs που κυκλοφορούσαν τότε και ήταν ανάρπαστες...μιλάμε για απίστευτα πράγματα κάθε δισκάδικο που σεβόταν την ύπαρξη του είχε πειρατικές κασέτες ......

Εγώ χάλαγα σχεδόν όλο μου το χαρτζιλίκι παιδιά σε αυτές (δυστυχώς δεν έχει σωθεί καμία ) και σας λέω οτι οι djs τότε είχανε μεράκι και κάνανε πολύ ωραίες δουλειές.

Θα απαντησω με μια "φαντασιωση" μου : [Ειναι αρχες δεκαετιας 80. Moλις εχει τελειωσει ενα παρτυ. Εξω βρεχει. Γυρναω σπιτι με τα ποδια, μονος με χαμηλωμενο το βλεμμα στην ασφαλτο. Και στη διαδρομη σιγοτραγουδαω το Julia των Pavlov's Dog. Και δακρυζω γιατι οταν εβαλε αυτο το τραγουδι στο παρτυ δεν καταφερα να ζητησω σε χορο την κοπελα που μου αρεσε...]
Αυτα ειναι τα 80's για μενα..

Λοιπόν, εγώ είμαι σχετικά μικρός (26) για να πω ότι "έζησα" τα 80s! Ωστόσο όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν τα ζω αυτά τα χρόνια μέσα στο δικό μου μυαλό! Τί να λέμε τώρα; Έχω ρίξει μαύρη πέτρα σε όλα τα clubs και κυνηγάω φάσεις του στυλ "πάμε παραλία να αράξουμε με κασετόφωνο και παρέα", είμαι στη φάση του να τραβήξω μόνος μου σε μαγαζιά που παίζουν disco αν οι υπόλοιποι στην παρέα θέλουν ξανά και ξανά τα ίδια μαγαζιά που έχουν φάει στη μάπα τόσα χρόνια και δε βλέπουν το πόσο χάλι και κοροϊδία είναι, τέλος είμαι υπέρ 1000% στις φάσεις πάρτυ σε σπίτια!!! :1partytime Η Italo ήταν είναι και θα είναι πάντα στην καρδιά καθώς μ'αυτή άρχισα να ακούω μουσική στη χρυσή δεκαετία, στα χρόνια του δημοτικού μου σχολείου και φυσικά συνεχίζω να την έχω σε εξέχουσα θέση μέσα μου. Τώρα η πραγματική μου αγάπη παράλληλα με την Italo, είναι το heavy metal, ξέρω πολλοί εδώ μέσα μπορεί και να μη συμπαθούν αυτήν τόσο ξεχωριστή μουσική αλλά η δεκαετία του 80 και σ'αυτή τη μουσική έχει αφήσει ιστορία! Τί ραφτά, τί φανατίλα, τί τσαντισμένα τραγούδια βγαλμένα από την καρδιά του κάθε εμπνευσμένου μουσικού! όχι εμπορικές αηδίες που θέλει ο καθένας να αποκαλεί heavy metal! Για τα μαγαζιά ούτε λόγος... δεν υπάρχει μεράκι στα μαγαζιά ανοίγει ο κάθε τύπος μια υπόγα και παίζει metal και κάτι έγινε! Τα ίδια και τα ίδια κομμάτια κάθε Σάββατο για να μένει ο κόσμος κολημένος και αμαθής! Μάθετε ρε τί κρύβει το heavy metal, μη μένετε κολλημένοι μόνο στην κορυφή του παγόβουνου! Και όσο για τις κοπέλες, δεν έχουν καν την ευγενή καλοσύνη να δεχτούν το φλερτ που τους γίνεται, αλλά το παίζουν υπεράνω και ψιλομύτες! κορίτσια that's not a way to behave!

Αυτά και άλλα πολλά σημαίνουν τα 80s για μένα! Είναι δύσκολο να προσπαθείς να ζήσεις καταστάσεις που έχουν φύγει 20 και βάλε χρόνια πριν...

Έβγε στους djanthimos, georgeb, dimitris και στ'άλλα παιδιά που μοιράζονται τις ίδιες απόψεις! :beers

Kατα την ταπεινη μου γνωμη η δεκαετια του 80 ηταν η ποιο μαγκικη δεκαετια!!!Με την πραγματικη εννοια του μαγκα!!Ολα ηταν ωμα κσι καθαρα!!!!Απο τα γκαζια και τις γυναικες μεχρι και τι ξυλο!!!!!!!!!!!

Θα σας πω επισης και μια ιστορια που μου ειχε αφηγηθει ενας ξαδερφος μου 42 ετων σημερα για ενα τρελλο καμακι που εκαναν παρεα του 23 ατομων σε 3 κοπελες!!!Ηταν φθινοπωρο 1985 σε μια πλατεια με καφετεριες στου Ζωγραφου!!!!Σε μια στιγμη περνανε 4 κοριτσια με το αμαξι του μπαμπα το οποιο οδηγουσαν!!!!Σηκωνονται και οι 24 με το στομα ανοιχτο και λεει ο ξαδερφος μου οποιος τις πλησιασει πρωτος παιρνει το τηλεφωνο τους.Και σηκωνονται ολοι λες και ειχαν καρβουνα στισ καρεκλες καβαλανε τις 1100αρες και τις καταδιωκουν με σουζες,σφηνες,ξερογκαζιδια κτλ.Εγιναν θεαμα μπροστα σε χιλιαδες κοσμο.Ολοι παρακολουθουσαν με ανοιχτο στομα και τελικα ο ξαδερφος μου υστερα απο σκληρη κιντρα τις προσεγγισε πρωτος και πηρε τηλεφωνα!!!!!!!Οι εντυπωσεις δικες σας!!!!!!!

Αυτα Βασιλη δεν γινονται σημερα με τιποτε. Τοτε υπηρχε αυτη η μαγεια της κοντρας, του κυνηγιου, της σουζας & το καμακι και των παρτυ σε σπιτια με χορο κλπ κλπ..... Σημερα οι ανθρωποι δεν μιλανε. Τοτε ειχανε να πουνε κατι. Απιστευτη ιστορια οντως

κάτι που δεν έζησα αλλά ψάχνω συνεχώς