H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας..

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.



[link=../../files/public/1207831458_78_FT0_sfentona.jpg][img:width=400&height=414]../../files/public/1207831458_78_FT0_sfentona_.jpg[/img][/link]
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».

Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.

Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα.


[img:width=150&height=218]../../files/public/1207831573_78_FT0_svoura.jpg[/img]Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά.

Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.


[link=../../files/public/1207831665_78_FT0_blinde-kuh.jpg][img:width=400&height=420]../../files/public/1207831665_78_FT0_blinde-kuh_.jpg[/img][/link]
Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα. μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.


[img:width=250&height=168]../../files/public/1207831850_78_FT0_kick.jpg[/img]Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;



[img:width=260&height=172]../../files/public/1207831916_78_FT0_bee.jpg[/img]Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς». συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

Το κειμενο δεν ειναι δικο μου μου το εστειλαν με μαιλ :1punk

Αφού τα ζήσαμε όλα αυτά, τότε γιατί η γενιά μας ως γονείς δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα;

Θα έπρεπε εμείς να καθοδηγούμε τα παιδιά μας και όχι να τα αφήνουμε κλεισμένα σ' ένα σπίτι να τα μεγαλώνει η τηλεόραση και το internet. Αλλά βλέπεις έχουμε σαν προτεραιότητα την καριέρα...

Νομιζω οτι ο τιτλος θα επρεπε να ηταν Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν τουλαχιστον πριν το 1980.
συμφωνω και με τον chdlee

Τώρα έχουμε τις γενεές των "Goody's παιδιών", και γενικά των τυποποιημένων φαγητών,των αναρχικών που κάνουν ότι γουστάρουν εις βάρος όλων,των εκπαιδευτικών στα σχολεία που απλά περιμένουν να τελειώσει η ώρα τους τη στιγμή που εμείς βδομάδα παρα βδομάδα κάναμε απογευματινά μαθήματα,"έσβησε" για πάντα το ATARI το οποίο πιστεύω ακόμα και σήμερα θα συναγωνιζόταν επάξια τις Σούπερ ηλεκτρονικές μηχανές αποχαυνώματος..
Σήμερα οι μαθητές είναι trendy και οι άλλοι μισοί βλί-μο πλουσιόπαιδα που το παίζουν δυστυχισμένα ντυμένοι άπαντες στην "πέννα" και το μαλλί κομμωτήριο και το βάψιμο κοινωνικής υποχρέωσης,τα κινητά παίζουν στα λεωφορεία και στις τάξεις όλα τα σκυλοτράγουδα και τις "Φοιβιάδες" σε μίξη με R N' B..
Τα ρούχα πλέον απέχουν έτη φωτός απο αυτά που φορούσαμε εμείς σαν παιδιά.. Κολλητά τζίν,αμάνικα κομμένα με ψαλίδι μπλουζάκια απο διαφημίσεις τσιγάρων και ποτών αλλά πάνω απ'όλα είχαμε τα παπούτσια ημι-μποτάκια "Ζήτα" με το αυτοκόλλητο κράτς!
Τελείωνε το Λύκειο και άπαντες έψαχναν για δουλειά έστω και σαν σερβοτόροι για να πάρουν "πάπια"..
Τώρα τελειώνουν τα Λύκεια και ξεχύνονται με τα λεφτά του σπόνσορα μπαμπά στη Μύκονο,στην Πάρο και στην Ίο.. Φυσικά δεν ψάχνουν για δουλειά γιατί θα σπουδάσουν παρέα με τον Τσίπρα που θα τους βγάλει στους δρόμους και θα καταστρέφουν περιουσίες μεροκαματιάρηδων και φυσικά όλοι σπουδάζουν Διοίκηση Επιχειρήσεων!!! χαχαχαχαχα! Και πού θα γίνουν διευθυντές;;Στους εαυτούς τους;; Και marketing!!! Όλες οι γυναίκες θέλουν να κάνουν καρριέρα(???) Ως τι;; Δηλαδή προσωπική ζωή δεν έχουν,ασχολούνται μόνο με τη δουλειά και μόνο αυτές έχουν δικαίωμα να επιλέξουν σύντροφο για κανα-δυό χρήσεις και οι εξόδοι τους,μόνο Κεφαλάρι και μπουζούκια παραλιακιάς οδού...
Πλέον,οδηγούν σε αναλογία όσο κι άντρες..Αυτό δεν είναι κακό αρκεί να μη μιλάνε στο κινητό για "κέρατα" χωρίς ζώνη ασφαλείας και να γνωρίζουν τον Κ.Ο.Κ..
Εν τω μεταξύ,έχουν βγεί κάτι σύγχρονοι παιδαγωγοί που συμβουλεύουν τους γονείς για τα παιδιά και τα φορτώνουν με αντιβιωτικά για ένα φτέρνισμα ή ένα κλ...μο! Και φυσικά λένε σε όλους τους γονείς οτι το παιδί τους θα γίνει ηγετική φυσιογνωμία και αρχηγός!

Se genika plaisia kala ta les Redhell.....zoume thn epoxh tou life-style kai tou "fainesthai".Omws kai h dikh mas genia eixe faei poly kraksimo apo tis prohgoumenes.Ti narkomaneis,ti alhtes,ti p....anes,ti adiafora kai kakomathimena paidia mas apokalousan!Telika allaksan oi epoxes,giname emeis oi "megaloi" kai arxisame emeis to kraksimo.Pistevw oti oles oi epoxes exoun ta kala kai ta kaka tous.Exoume thn tash na mythopoioume ta neanika mas xronia kai na ta nostalgoume synexeia....Kai shmera kala einai arkei na yparxei kalh parea,kalh diathesh kai na mh mas aggizei oti mas pasaretai ws trendy,modato kai prepon...

Με συγχωρείς Δώρα αλλά τη δεκαετία του '80 δεν υπήρχαν όλ'αυτά τα Fame Story,Super Idol,Dream Show κτλ τα οποία επηρεάζουν και διαμορφώνουν χαρακτήρες ανθρώπων μέχρι και 70% βάσει στατιστικής και ειδικά στα νεαρότερα άτομα ενώ λανσάρεται μόδα και ένας νέος τρόπος ζωής της βαρεμάρας και της ψευτο-διανόησης! Γενικά επικεντρώνονται στα χρήματα και στην προσωπική προβολή! Γι'αυτό έχουν γίνει αρκετοι τα τελευταία χρόνια "ψώνια" γεμάτα μεγάλες ιδέες για τους εαυτούς τους..
Πάντως Δώρα μου,προτιμώ να με λένε αλήτη και ασυμβίβαστο παρά φλώρο,ψώνιο,λούλη, γεμάτο κατάθλιψη και μιζέρια..

paidia ego symfono apolyta me to filo gate7....emeis tribame sapouni pano se ena kommati marmaro kai to kaname....patini..........kai dostou trexala stin katigora,ki opou stamathsoume....i ali8eia einai omos oti oi perisoteroi goneis (oi tote pitsirikades...) fagane ta moutra tous me ta paidakia tous....

alla,ki i koinonia mas exei ginei mayra xalia....pou na treksei tora ena paidaki?

pou karadokoun preza,paiderastes,kinigoi organwn,ki oti allo sixamero?

pou na ektono8ei ena paidi...mesa sta tsimenta? opote ti bgazei me ps2 kai...mpafous!

bebaia to oti ftasame edw EMEIS ftaime....h diki mas genia ekane ayto to pragma....
ki exoume ey8yni apenanti sta paidia mas (eytyxos ego akoma den exo....)

kata t'alla, eimai paneytyxis pou megalosa stis dekaeties 70-80.....
EYXARISTO TO 8EO.....GI AYTO TO DORO!!!

sas filo,sas agapo poly kai 8umi8ite....

PREPEI NA SOSOUME TA PAIDIA MAS APO AYTON TON KYKEONA OSO AKOMA PROLABAINOUME!!!!!